18 Şubat 2009 Çarşamba

Wipe Out!


Show Tv’de yeni bir yarışma başlamış Wipe Out diye. Bu hafta 2. haftasıymış. Asuman Krause yarışmanın sunuculuğunda çok başarılı ve yaptığı esprilerle programa ayrı bir renk katıyor. Biraz bakarım fikir edinirim diye düşünürken ekrana kilitleniverdim. Çok heyecanlı ve çok komik bir yarışma. Gülme krizine girdim izlerken. Yarışmacıların düşüp çamurlara batması, sulara gömülmesi insanın moralini yerine getiriyor.

Birkaç ay önce bir makale okumuştum. İnsan, başkalarının uğradığı zararlardan mutluluk duyabiliyorlarmış. Buna “schadenfreude” deniliyormuş. Almanca bir sözcük olduğu için tam çevirisi yok. Zaten Almanlar bir cümleyi bir sözcüğe sığdıran bir millet. “Schade” kelimesi kötü olay anlamına gelip “freude” ise sevinç demekmiş. Bir nevi oksimoron. (Oksimoron sözcüğünü de pek severim, bilenler bilir :)

Tamam, itiraf ediyorum, bu duyguyu bazen ben de yaşıyorum. Başkalarının mutsuzluğu neşelenmeme neden oluyor. Mesela birkaç kez “Var Mısın Yok Musun?” yarışmamsı programı izlemiştim de oradaki yarışmacıların 20.000–30.000 TL’yi kabul etmeyip 100-200 TL kazanmaları bana çok komik geliyordu. Aslında ben açgözlülüklerine gülüyordum ama yine de “schadenfreude” sayılabilir bu durumum.


Wipe Out yarışmasında yine “schadenfreude” var. Adamların düşmelerine, çamur yutmalarına, suya dalmalarına ve yumruk yemelerine gülüyoruz. Bir nevi yarışmacıların acıları bizi mutlu ediyor. Artık devir bencillik ve “schadenfreude” devri sanırım.

Link: http://www.wipeoutturkey.com/

4 yorum:

Popüler Yorum dedi ki...

bende hiç "schadenfreude" yok dizigünlükleri:) hatta senin yazdığın bu merakla okunan yazılardan dolayı, yaptığın iyi işlerden dolayı kıskanmayıp, övünüyorum da, acaba almanca'da bunun adı nedir:) tekrarını izlicem kesin, sağol:)

dizi günlükleri / Bilir Kişi Raporu dedi ki...

Olmamasına sevindim Popüler Yorum. Şu günlerde insani duygularını kaybetmemiş insanları bulmak çok zor valla:)

O kadarını bilmiyorum bak, Almancam "Ich frühstücke olive, kase und brot" seviyesinde hala:) Yani "Kahvaltıda zeytin, peynir ve ekmek yiyorum". Lisede nasıl öğrettilerse artık :)

her boku bilen adam dedi ki...

vallahi ben de bu akşam ilk defa izlendim ve adeta ben de kilitlendim.özellikle kasketli gakkoş dayı yedi bitirdi beni :)

yarışma komik ve çok eğlenceli.kafa boşaltmak için birebir.

"schadenfreude" meselesine gelince de özellikle şu var mısın yok musun yarışmasında o duygu bende doruk noktasında.aptal aptal tezahuratlar,büyük miktar çıkınca özür dilerim falan demeler ve daha bir çok gerizekalı aktivite karşısında sırf her kutudan büyük çıksın (bu da ne demekse) istiyor ve çıkınca da şeytani kahkahalar patlatıyorum.

bu yarışmada da bir kaç tane kendini gösterme çabasındaki arkadaşlara o yumruklardan gelmesini istediö itiraf ediyorum.

insani duygularımı mı yitirdim ben yoksa asıl insanlığın özü bu şeytanlık mı sevgili dostlar diyerek sosyal bir mesajla ayrılıyorum buralardan.

dizi günlükleri / Bilir Kişi Raporu dedi ki...

hbba,

insanlığın özü bu şeytanlık olmamalı ama artık iyice benimsedik bunu:)

var mısın yok musun yarışmasından nefret ediyorum. "kim 500 milyar ister?" yarışması gibi IQ'nun yarıştığı bir yarışma sanki de uzun uzun düşünüp kutu açtırıyorlar ya deli oluyorum. Yok çakram kırmızı çıkçak dedi de, yok dalga geldi de yok öyle hissediyorum da falan filan. açtır kutuları çat çat diye, uyuz etme adamı!